Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

#28- (σκηνές της πόλης και χαϊ-χου από εποχές ανύπαρκτες vol. 7)


*


          Μια διαδρομή δαιδαλώδης στην οποία αναζητούνται πρόσωπα, τράπεζες και όλα αυτά που δημιουργούν κενά. Αποφεύγονται όλα αυτά που θα προδώσουν πρόσωπα, οικονομικές συναλλαγές και όλα αυτά που συμπληρώνουν τα κενά.
[...]
           Μετά ήρθε η ώρα να διευθυτηθούν όλα: τα πρόσωπα ξεχάστηκαν, οι τράπεζες εξυπηρέτησαν, τα κενά διευθετήθηκαν και μπροστά

τα καράβια
τα καράβια
τα καράβια





**


μπιπ
                                                                          μπιπ                
μπιπ
                μπιπ
μπιπ
μπιπ
          μπιπ                      
                                                                                                μπιπ
μπιπ
μπιπ





***



          Είσοδος πολυκατοικίας. Ξεκλείδωτη πόρτα. Τα δύο πρόσωπα πλησιάζουν με προσοχή και περιεργάζονται το θυροτηλέφωνο. Κάτω από το θυροτηλέφωνο υπάρχει ένα εξώδικο με ξενικό όνομα. Τίποτα που να προδίδει το αντικείμενο της έρευνας. Ξαφνικά, το ένα πρόσωπο αντιλαμβάνεται ότι μέσα στο διάδρομο της πολυκατοικίας δεν υπάρχει ο καθιερωμένος καθρέφτης που αντανακλά τα πρόσωπα των περίεργων. Αντί αυτού υπάρχει μια περίεργη κατασκευή από σύρμα που χρησιμεύει ώς κάδρο για μια αφίσσα. Ο Τριστάνος και η Ιζόλδη ή  η Γκουϊνεβήερ και ο Λάνσελοτ. Στο πηχάκι στο κάτω μέρος του τοίχου, κοχύλια κολλημένα. Το άλλο πρόσωπο ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα. Προχωράει μέχρι το τέλος του διαδρόμου στη βάση της σκάλας:

- Υπάρχει ένα περίεργο άρωμα εδώ. Παλιό γυναικείο.

          Το ένα πρόσωπο χώνει τη μύτη του στο διάδρομο. Οσμίζεται. Μετά, στήνεται στο πεζοδρόμιο με τις αισθήσεις σε εγρήγορση για να πιάσει τυχόν απειλητικές κινήσεις. Έπειτα, ξαναχώνει το κεφάλι μέσα στο διάδρομο και λέει στο άλλο πρόσωπο:

- Ερχόμαστε αύριο να δούμε τί συμβαίνει. Χρειάζεται να ανέβουμε και τη σκάλα.
- Νομίζεις;

          Το ένα πρόσωπο γνέφει καταφατικά. Βγαίνουν από την οικοδομή. Ένα ζευγάρι μέσα σε ένα αμάξι μαλώνει-το τρίτο ή τέταρτο που συνάντησαν εκείνο το βράδυ. Περπατούν τάχα ανέμελοι, υπεράνω υποψίας.



*****



          Το ψιλικαντζίδικο του μονόπρακτου #17-που εμφανίζεται και στο #18. Τα δύο πρόσωπα μπαίνουν μέσα. Εκεί βρίσκεται και το τρίτο πρόσωπο. Τα δύο πρόσωπα πηγαίνουν στα ψυγεία. Το ένα πρόσωπο παίρνει από το ψυγείο μια μπύρα ΞΙΦ και ένα δεύτερης διαλογής αναψυκτικό και το άλλο πρόσωπο παίρνει ένα αλκοολούχο ποτό με γεύση ντάκιρι μάνγκο. Πηγαίνουν στο ταμείο να πληρώσουν. Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Το άλλο πρόσωπο και το τρίτο πρόσωπο βρίσκονται μέσα σε ένα τοπικό νεφέλωμα, ενώ το ένα πρόσωπο, κάπως αποτραβηγμένο, ίσως παρατηρεί την ένταση. Το τρίτο άτομο:

- Όλα μαζί;
- Όχι, χωριστά.

          Η συναλλαγή ολοκληρώνεται. Το άλλο πρόσωπο λέει στο τριτο πρόσωπο:

- Μήπως υπάρχει το ανάλογο σύστημα να ανοίξει το μπουκάλι;
- Ναι, μισό λεπτό.

          Αφού ολοκληρώνεται και η διαδικασία του ανοίγματος του μπουκαλιού, το τρίτο πρόσωπο λέει:

- Μου άρεσε έτσι που το είπες...το σύστημα...το ανοιχτήρι...το ΕΡΓΑΛΕΙΟ...

          Ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. 

- Καληνύχτα.
- Άντε, καλό βράδυ.

          Τα δύο πρόσωπα βγαίνουν έξω στο δρόμο. Βουβά. Αφυδατωμένα.
















          
           

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου