Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

#40- (από τα χαμένα ημερολόγια του αρχιχολαργού ψαρο-Jeffrey vol. 9)


*








**


...πολύ καιρό να σου γράψω και συ έχεις μείνει σιωπηλός επέτρεψέ μου λοιπόν να μην βάζω σημεία στίξης γιατί δεν μπορώ να σου μιλήσω ευθέως...

...τελικά το χρειάζεσαι γιατί όταν είσαι ενθουσιασμένος δεν πατάς στη γη Jeffrey...

...διαφορετικός από αυτό που δείχνεις στους άλλους και ακόμη περισσότερο ότι είσαι διαφορετικός από τον διαφορετικό που νομίζουν οι άλλοι ότι κρύβεις...

...κοιτώντας τα σιφώνια του νεροχύτη που μοιάζουν με μαύρες τρύπες και καταπίνουν τις τροφές και τα υγρά χωρίς να χορταίνουν αλλά και χωρίς να μεθούν...

...στην τσέπη σου σχεδιάζοντας να μου αγοράσεις περισσότερα κοσμήματα και περισσότερες βαλίτσες για να σε εγκαταλείπω πιο συχνά...

...όταν κοιμάσαι σαν παιδί όταν είσαι οργισμένος σαν μαινόμενος ταύρος όταν λες την αλήθεια σε μισόλογα γιατί κάτι σχεδιάζεις για τους δυο μας κάτι που μπορεί να μείνει ανεκπλήρωτο και ανυλοποίητο χωρίς να κουράζεσαι όταν μου δείχνεις αντικείμενα μυστηριώδη και μετά φεύγεις με ένα σκανδαλιάρικο χαμόγελο αφήνοντάς με με ερωτηματικά...

...πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμηθήκαμε αγκαλιά ποτέ δεν θα είναι...

...διπλώνει προς τα μέσα πολλές φορές ότι κρύβεται σαν ένα πολύ μοναχικό ζώο...

...τρομάζω όταν κοιτάζεις τα σιφώνια με δέος έτοιμος να πέσεις να σε ρουφήξουν και να σε ξεβράσουν στους υπονόμους...

...ένα μαντήλι να σκουπίσεις τα ζουμιά από τα μουστάκια σου δεν μπορείς να κυκλοφορείς έτσι μέσα στον κόσμο πάντα με έκανες να ντρέπομαι με τέτοια πράματα πάντα είχα μια κρυφή ηδονή από μέσα μου...

...και με έκανες να αναπολώ το παρελθόν πόσο μοιάζει με το παρόν και το μέλλον...

...πολλά που θελω να γράψω...

...ότι η αγάπη μας είναι σαν ένα μοσχαρίσιο μπιφτέκι Jeffrey όσο μπαίνω πιο βαθιά είναι κατακόκκινη και σχεδόν ωμή...

...μπορεί η κλεψύδρα να αδειάζει...

...μπορεί να είμαι μόνη μπορεί να είσαι κλεισμένος...

...η ώρα που διαθέσαμε...

...ας...

(από την αλληλογραφία της Ούρσουλα Στόουν)



***
















****


...ξέχασες στην τσέπη σου ένα σημείωμα με αριθμούς που σου έδωσα όχι με μεγάλη σιγουριά και πίστη...

...μια σειρά από καινούργιους αριθμούς αμετάβλητους...

...κομματάκια πάγου πάνω στο πλακόστρωτο σαν αυτά από τα οποία αποτελούνται οι δακτύλιοι του Κρόνου σαν αυτά που βρήκες εκείνη την ημέρα στις ράγες του τρένου...

...ίσως να...

...το υστερόγραφο...

(από την αλληλογραφία της Ούρσουλα Στόουν)



*****