Η παρακάτω απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη-ανοιχτός διάλογος παρουσιάζει θέσεις και απόψεις τις οποίες υποστηρίζει και επικροτεί ο α-παπί-νθρωπος και ο ιστότοπος αυτός. Αυτό βγαίνει από μέσα του. Πρόκειται περί θέσεων που προκύπτουν από την παρατήρηση της ζωής-μέχρι τώρα-και σκοπό έχουν την απόπειρα εύρεσης απαντήσεων σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Όποιος έχει τη μύγα, ας μυγιαστεί μονάχος.
- Είμαστε εδώ στην κουζίνα με τη Ρούλα Κ., φίλη μου παιδαριώθεν, τρώμε ψωμάκι μνημόσυνο με Philadelphia και συζητάμε το φλέγον ζήτημα που αφορά τις ξανθιές. Θα ήθελα να το πιάσουμε από το όλο θέμα με τις μάνες, Ρούλα μου.
- Λοιπόν, θεωρώ ότι η ξανθιά δεν κάνει παιδιά για να ασκήσει εξουσία πάνω στον άντρα της. Θεωρώ ότι η ξανθιά κάνει παιδιά για να ασκήσει εξουσία πάνω στη δική της μάνα, η οποία πολλά χρόνια είχε μαζί της μια σαδομαζοχιστική σχέση, πράγμα το οποίο φαίνεται καταφανώς και από το γεγονός ότι η ξανθιά άλλαξε χρώμα στο μαλλί της για να μην της μοιάζει. Είναι η γυναίκα που δεν θέλει να γίνει η μάνα της για να της μπει στο μάτι. Θέλει να είναι καλύτερη από τη μάνα της και πιο καπάτσα. Θέλει να έχει αυτή το πάνω χέρι. Διότι, τελικά, η ξανθιά η μόνη αγάπη και μορφή εξουσίας που αναγνωρίζει είναι το χρήμα, το οποίο το έπαιρνε πάντα από το χέρι της μάνας της, και όχι από τον πατέρα της-γιατί αυτή ήταν που έκανε κουμάντο τελικά, όπως και η ίδια αυτό επιδίωξε στο δικό της γάμο, να κάνει κουμάντο, δηλαδή, στα οικονομικά των παιδιών. Βλέπεις, η ξανθιά θέλει να είναι η ίδια της η γέφυρα ανάμεσα στο ζευγάρι, που είναι το σεξ, και τα παιδιά...
- ...Που δεν είναι το σεξ...
- Σίγουρα δεν είναι. Τα παιδιά είναι κάτι άλλο. Τα παιδιά είναι αυτό που μέσα στο κεφάλι της ξανθιάς είναι η οικογένεια και κατά βάθος θέλει να αφήσει καν τον άντρα της να πλησιάσει, ούτε καν για τα λεφτά.
- Να κάνω μια ερώτηση γιατί μου είναι λίγο θολό όλο αυτό...Ποιά είναι η σύνδεση του δίπολου ξανθιά-λεφτά;
- Για την ξανθιά τα λεφτά είναι αγάπη. Μόνο έτσι ξέρει να την αγαπάνε αλλά και να αγαπάει αυτή τα παιδιά της-με τη σειρά της-με αποτέλεσμα να εκπορνεύεται στον άντρα της για να μπορεί να δώσει λεφτά στα παιδιά της. Αυτό κάνει. Δεν έχω γνωρίσει ούτε μια ξανθιά που ο άντρας της να μιλάει με τα παιδιά της.
- Θα ήθελα, βέβαια, να προσδιορίσουμε την Ur/σχέση, που λένε οι γερμανοί, ανάμεσα στην ξανθιά και τα λεφτά. Πότε, δηλαδή, ξεκινάει η σχέση αυτή;
- Όταν γίνεται κομμωτηριακή πελάτισσα. Όταν ξέρεις ότι τόσα λεφτά το μήνα πρέπει να πηγαίνουν στο μαλλί σου. Το οποίο, βέβαια, υπήρχε και από πριν μέσα σου κάπως. Το ήξερες βαθιά μέσα σου ότι θα γίνεις κομμωτηριακή πελάτισσα.
- Βλέπεις πώς ο άνθρωπος που δεν πάει κομμωτήριο δεν το διαβάζει;
- Αυτό μεταφράζεται σε 50 ευρώ το μήνα τουλ. για μαλλί-για ρίζα. Άμα είσαι, δε, και καμιά ξανθιά λίγο πιο ραφιναρισμένη και δε θες να φαίνεσαι βλάχα, μιλάμε για πολύ περισσότερα λεφτά. Αν είσαι πλατίνα του σκυλάδικου, πρώτο τραπέζι πίστα, έχω κυτταρίτιδα και βάφω το μαλλί μου άσπρο, μιλάμε για άλλη κατηγορία. Παρόλαυτα, είναι κάτι ψυχαναγκαστικό. Σκέψου ότι, άσχετα με την κοινωνική και οικονομική τάξη, η ξανθιά το μαλλί της θα το πληρώσει.
- Αυτά δεν τα έχω σκεφτεί. Μιλάμε για προβληματισμούς σοκαριστικούς, έτσι;
- Και γιατί θα το πληρώσει το μαλλί; Γιατί θέλει να της φέρει κι άλλα λεφτά.
- Αρχικά, για να συντηρεί το μαλλί.
- Έτσι ακριβώς. Το μαλλί είναι επιχείρηση. Ρίχνουμε τα λεφτά στην επιχείρηση...
- Μιλάμε για λέβελ πρώτου τσάκρα, ασφάλειας, για να έχει λεφτό να τρέχει...
- Άρα, να υπάρχει κάποιος να τρέχει στο μουνί. Είναι αιδοιόδοξη, όπως θα έλεγε και μια γνωστή περσόνα του διαδικτύου. Θεωρεί ότι θα κάνει κουμάντο στον κόσμο με το μουνί της και ο βαθμός διαθεσιμότητας τους μουνιού αυτού φαίνεται από το χρώμα του μαλλιού. Η ξανθιά είναι, κατά κανόνα, εύκολη, αν έχεις να ανταποκριθείς στις δικές της προσδοκίες-οι οποίες δεν έχουν να κάνουν καθόλου με το πώς αισθάνεσαι εσύ για αυτήν. Είναι αλλέγκρα, έχει ένα joie de vivre. Δεν έχει θέματα η ξανθιά, δεν εχει ενοχές στα αλήθεια. Για την ξανθιά, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σκοπός είναι η επιβίωση-η ξανθιά είναι survivor.
- Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση γιατί τίθεται ένα ζήτημα που προσωπικά με απασχολεί πολύ. Το ξανθό δεν ήταν πάντα της μόδας, με μια έννοια.
- Το '50 ξεκίνησε η τρέλα.
- Ναι. Προσφάτως, όμως, στην Ελλάδα κυρίως μετά το 2000, το ξανθό άγγιξε σημεία...
- Θυμήσου τί είπαμε μέχρι τώρα. Το ξανθό τραβάει τα αγόρια.
- Το survivor του όλου ζητήματος...
- Για να σωθούνε. Όσο τα πράματα πηγαίνουν χειρότερα σε σχέση με την οικονομική κρίση, όσο τα δικά τους πόδια γίνονται πιο αδύναμα και δεν ξέρουν αν θα σταθούν στη ζωή τους, ανθίζει το λεγόμενο επάγγελμα της ανωτάτης παντρευτικής. Η ανωτάτη παντρευτική, όπως και το ξανθό-που πηγαίνουνε ανσάμπλ-απαντώνταν πάντα σε χαμηλώτερα κοινωνικά στρώματα. Ακόμα και οι πόρνες πολυτελείας δε γίνονται ξανθές. Γίνονται καστανές-κάτι προσβάσιμο μεν, αλλά και μη βγάζουμε και μάτι. Ενώ, αυτό το κραυγαλέο του ξανθού, αυτό το αχαρακτήριστο, αυτή η οπτική αγένεια είναι ακριβώς για να φωνάξουμε τα αγόρια. Μάλιστα, όχι τα αγόρια που έχουν το φίλτρο του καστανού, τους πολύ πλούσιους. Αλλά αυτούς που είναι διαθέσιμοι να τους φάω αυτά που έχουνε, όσα και αν είναι αυτά.
- Και αυτοί που θα δουλέψουνε για να στο δώσουνε και να είσαι του κομμωτηρίου.
- Που αυτός θα μπει στη φυλακή, αλλά εσύ θα έχεις το σπίτι. Για τέτοιους άντρες ψάχνουνε-μουνόδουλους, με μια έννοια. Εκτός και αν το κάνουνε για την ποίηση. Δεν ξέρω, γίνεται και αυτό...
- Το με μια έννοια λίγο με προβλημάτισε.
- Νομίζω ότι τα αγόρια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες σε σχέση με την μουνοδουλείαση: τους passive και τους aggressive. Ο aggressive είναι αυτός που η μάνα του του λέει "οι γυναίκες είναι πονηρές, θα σε τυλίξουν, θα σου τσιμπήσουνε τον κώλο με τη βελόνα για να κλέψουνε το πολύτιμο σπέρμα σου να γκαστρωθούν και μετά θα μπλέξεις". Αυτός φοβάται το μουνί και αυτό είναι μια μορφή μουνοδουλείας. Ο passive είναι αυτός που θέλει να καταστραφεί από μια γυναίκα. Το θέλει, δεν το φοβάται. Είναι αυτός που η ανδρική σεξιστική κοινωνία του έχει πει για τις κακιές γυναίκες, τις πονηρές, που δάγκωσαν το μήλο του Αδάμου και πρέπει αυτός να βγάλει με ιδρώτα το ψωμί του. Τα θέλει, λοιπόν. Αλλά, γιατί τα θέλει; Και πού είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους δύο; Κατά την γνώμη μου, είναι η αισθητική.
- Είναι αισθητικό το ζήτημα;
- Είναι αισθητικό το ζήτημα. Είναι γούστο. Λες και θεωρούν ότι η ζωή είναι πιο όμορφη με το πάθος που σε καταστρέφει. Αφήνονται. Πάνε μπουζούκια. Βρίσκουν και άλλες ξανθιές να πηδήξουνε.
{μέρος της συζήτησης που το κόβει η λογοκρισία}
- Επίσης, η πλατίνα και ο μουνόδουλος έχουν σχέση κακοποιητική. Είναι διπολική αυτή η κατάσταση, δεν είναι αστεία πράματα. Ο μουνόδουλος, μεν, καταστρέφεται αλλά καταστρέφεται και η πλατίνα. Διότι, η πλατίνα, φίλε Α-παπί-νθρωπε, ζηλεύει. Και ζηλεύει περισσότερο τον passive από τον aggressive-άμα πετύχει κανέναν passive/aggressive δε, τη γαμήσαμε. Διότι συμβαίνει το εξής: Η πηγή αυτή που σου δίνει εσένα δράμα και χρήμα-γιατί αγάπη δεν ξέρεις να πάρεις, δεν είσαι ικανή για αυτό-είναι άπλα αλλά μόνο μαζί σου;
- Ακριβώς, τόσο που να υποψιάζεσαι...
- Και όχι μόνο. Γιατί σου λέει μετά η πλατίνα "βρε, μπας και είναι ελαφροκάνταρο, και έρθει η έτερη πλατίνα με καλύτερη απόχρωση μαλλιού, πιο λεπτό βγαλμένο φρύδι, σολάριουμ και τρεις πόντους πιο ψηλό τακούνι...
- Αυτό είναι το πιο τρομακτικό.
- ...και μου τον πάρει;
- Μη σου πω ότι το να τον πάρει είναι λιγότερο τρομακτικό από τους τρεις πόντους ψηλότερο τακούνι...
- Σκέψου ότι η πλατίνα, με τον φόβο αυτό, αναγκάζεται να αγοράζει ολοένα και ψηλότερα τακούνια. Να κάνει όλο και περισσότερο σολάριουμ, να ψάχνει όλο και περισσότερες αποχρώσεις του ξανθού για να μην τη βαρεθεί η πηγή. Για να μη μιλήσω για το φρύδι, που φτάνει τις τρεις τρίχες και μετά το ζωγραφίζει-και πρέπει να αλλάξει πέντε μολύβια για να δει πιο της πάει καλύτερα και, πάλι, να μην είναι σίγουρη. Την τρώει η ανασφάλεια την ξανθιά.
- Έλα, να μιλήσουμε για την ανασφάλεια της ξανθιάς.
- Η ανασφάλεια της ξανθιάς πηγάζει από την κακογουστιά της-απλά πράματα. Το ξέρει, κατά βάθος, ότι είναι κακόγουστη. Δε βλέπει πώς να είναι ποθητή χωρίς να είναι κακόγουστη.
- Θα ήθελα μια διευκρίνηση: Δε μιλάμε για τις ξανθιές που εκεί τις κύλησε ο βούρκος. Μιλάμε για τις ξανθιές γυναίκες...
- Της Ηλιούπολης.
- Ναι.
- Νομίζω ότι τελειώνει εκεί το θέμα. Λοιπόν, η κακογουστιά της ξανθιάς, που την βάζει στο κέντρο της προσοχής όπως και όλους όσους είναι στο κέντρο της προσοχής, την βάζει στο ερώτημα: "Πέραν από αυτούς που με κοιτάνε-και αυτό είναι καλό-, οι άλλοι που με κοιτάνε με αυτό το ύφος τί ύφος είναι αυτό που με κοιτάνε;" Σε αυτή την κατηγορία είσαι εσύ, Α-παπί-νθρωπε. Και εγώ, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; Συνεπώς, δε γίνεται να τραβάς τόση προσοχή πάνω σου με αυτό το αγενέστατο ξανθό μπροστά στο οπτικό μου πεδίο και να μην παίρνεις το κακό μου vibe.
- Ναι, είναι αλήθεια αυτό.
- Οπότε, από όλο αυτό το κακό vibe που μαζεύει η ξανθιά-έστω ότι δεν είναι έξυπνη-σίγουρα την ενδιαφέρει. Ενδιαφέρεται για το τί θέλει ο κόσμος από αυτήν. Φτάνει να είναι ανασφαλής με τον τρόπο που είναι και στη μάνα της, και στον άντρα της...Ποτέ, μα ποτέ δεν είναι ανασφαλής με τα παιδιά της. Ποτέ. Με τα παιδιά ξέρει-το τί ξέρεις είναι ένα άλλο ζήτημα. Απαιτεί. Γίνεται καταστροφική μάνα και κακιά πεθερά. Δεν υποχωρεί γιατί ξέρει αυτή καλύτερα. Γιατί είναι μάνα-όχι σαν τη δικιά της. Αυτή είναι άλλο. Νομίζω, δηλαδή, ότι εκεί φτάνουμε. Θέλει δηλαδή να ασκήσει εξουσία με το μουνί της-με την πλατίνα της-αλλά δεν είναι σίγουρη αν οι άλλοι είναι τόσο αδύναμοι που να το δεχτούν αυτό. Το γνωρίζει ότι δεν είναι έξυπνη-τουλάχιστον όχι συναισθηματικά έξυπνη. Κανείς έξυπνος άνθρωπος δε βάφει το μαλλί του ξανθό, εκτός αν το κάνει για την Τέχνη. Εκεί να το δεχτώ. Ένα idol, ας πούμε, να το δεχτώ.
- Μια Μέριλυν, ας πούμε.
- Και αυτή πλατίνα ήτανε.
- Έμεινε στην ιστορία, εν πάσει περιπτώσει. Δεν έμεινε στην ιστορία η Λίτσα και η Βούλα. Μείνανε στη δική τους ιστορία για άλλα πράματα.
- Ούτε στη δική τους ιστορία μείνανε. Η ξανθιά είναι εφήμερος άνθρωπος-και είναι εφήμερη από επιλογή. Τώρα θέλει να περάσει καλά. Δεν την ενδιαφέρει να προσφέρει στην ανθρωπότητα: "Αυτά είναι για κάποιους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτά τα πράματα. Εγώ δεν ασχολούμαι, όμως. Δεν προσφέρω στην ανθρωπότητα. Εγώ μπορώ και είμαι εις θέσιν να προσφέρω στα παιδιά μου και από όλους τους υπόλοιπους απομυζώ". Η κακοποιητική σχέση που έχει με τον άντρα της είναι αυτό που εξασφαλίζει ότι αυτή θα είναι στη μέση της ροής: "Ρέουν τα χρήματα, μέσω εμού, στα παιδιά μου. Ρέουν τα χρήματα, μέσω εμού, στα παιδιά μου"...Μάντρα. Αυτό θεωρώ ότι είναι, εν τέλει και ανθρώπινα. Γιατί δεν αγαπάμε τις ξανθιές, βέβαια; Γιατί, αν το δεις όλο αυτό με συμπάθεια, οι ξανθιές είναι αβάδιστα ταλαιπωρημένες.
- Ναι...
- Γιατί΄δεν τις αγαπάμε, λοιπόν;
- Δε γνωρίζω. Εγώ τις ζηλεύω λίγο, θέλω να σου πω.
- Καθόλου. Δε θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να ήμουν λοβοτομημένη.
- Βασικά, δεν τις ζηλεύω. Έχω αυτήν την κακία που τις βλέπω με μισό μάτι.
- Γιατί σου συμβαίνει αυτό, ξες; Υπάρχει επιστημονική εξήγηση.
- Για την ακρίβεια, σιχαίνομαι που μας τρώνε τους γκόμενους. Πράγμα το οποίο δε μου συμβαίνει με τις υπόλοιπες, που δεν είναι ξανθιές.
- Άμα μου φάει τον γκόμενο μια ξανθιά, σταματάω ακαριαία να ενδιαφέρομαι για τον γκόμενο. Είναι απλό και επιστρέφουμε στο αρχικό: Είναι ικανές οι ξανθιές για αγάπη;
- Όχι.
- Αν δεν είσαι ικανός για αγάπη, πώς να είσαι ικανός για συμπάθεια; Είναι μια ικανότητα και αυτό. Δεν έχουν την ικανότητα ούτε να το δώσουν αλλά ούτε και να το πάρουν. Συν του ότι είναι ψωνισμένες που είναι μέρος του drag τους, στην ουσία, θεωρώντας ότι αυτό θα τις κάνει ακόμη πιο ποθητές, με αποτέλεσμα να απευθύνονται αποκλειστικά σε ανθρώπους που θεωρούν το ξινό, ποθητό και όλους τους υπόλοιπους μας ενοχλεί αυτό το πράμα. Πήγαινε να είσαι ξυνή λίγο παραδίπλα.
{μέρος της συζήτησης που το κόβει η λογοκρισία}
- Τί σημαίνει να είσαι φυσικός ξανθός;
- Φυσικός ξανθός σημαίνει ότι δεν ήτανε δική σου επιλογή, έπειτα είναι καλόγουστο το αποτέλεσμα και, τέλος, δε χρειάζεται να ασχολήθείς με τη ρίζα. Δεν έχεις αυτή τη σχέση της κομμωτηριακής πελάτισσας με το χρήμα. Συν το γεγονός ότι το φυσικό ξανθό σκουραίνει όσο μεγαλώνεις, το οποίο τί σημαίνει σε απόλυτη τιμή; Όσο περνάνε τα χρόνια δεν είσαι στ' αλήθεια ξανθός. Δεν είσαι αγενής με το οπτικό πεδίο του άλλου. Δε λάμπεις στο σκοτάδι. Γιατί, ας πούμε, η ξανθιά ντύνεται με φτηνιάρικα ρούχα;
- Γιατί;
- Η ξανθιά ψωνίζει ρούχα από τα καλάθια και εσώρουχα με το κιλό. Αν θα έπρεπε με μια λέξη να χαρακτηρίσεις το πού θέλει να φτάσει η ξανθιά αισθητικά, τελικά είναι μια πορνοστάρ. Θέλει φτηνά ρούχα για να της τα σκίσεις.
- Το πολύ να την έλεγα ξέκωλο αλλά, όχι, δεν είναι...
- Όχι. Είναι wannabe πορνοστάρ. Θέλω να βγάλω λεφτά...
- Για άλλη μια φορά επαγγελματίας, δηλαδή...
- Η ξανθιά η πλατίνα, κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού της, ζηλεύει που δε μπορεί να είναι μια πορνοστάρ και, ίσως, να εντάσσεται και αυτό μέσα στις ανασφάλιές της για την εξωτερική της εμφάνιση. Και κάπου εδώ με προβληματίζεις και αναρωτιέμαι. Δηλαδή, αν υποθέσουμε-με δεδομένη τη σχέση χρήματος/ξανθιάς-ότι η ξανθιά μπορεί τελικά να βγάλει λεφτά από το μουνί της χωρίς άντρα, τί είναι αυτό που καταλύεται εν τέλει; Γιατί δεν γίνονται πορνοστάρ οι ξανθιές; Αν μπεις λίγο στο facebook και δεις τα δεκαεξάχρονα και δεκαεφτάχρονα ανάλογα εκολλαπτόμενα ξανθά, προσπαθούν.
- Επίσης, παίζει και το άλλο το εμπορικό του ζητήματος. Τα κασέ για τις πορνοστάρ είναι τόσο υψηλά-και αυτές είναι τόσο εφήμερες- που φεύγουν πολλά λεφτά. Οι πορνοστάρ δεν είναι τόσο αναλώσιμοι διότι είναι πιο φθηνοί. Επίσης, υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα μια πορνοστάρ που κάνει καριέρα νωρίς στη ζωή της να επιβιώσει σαν milf αργότερα. Ενώ, οι πορνοστάρ έχουν μεγαλύτερη ηλικία ζωής.
- Αναρωτιέμαι, μήπως τελικά η ξανθιά είναι χριστιανή;
- Ηθικά ή κατ' ουσίαν;
- Μήπως το κουβαλάει αυτό το πράμα ενοχικά; Μήπως θέλει να είναι ένας άνθρωπος στον οποίο θέλει να ασκεί εξουσία και, τελικά, δεν είναι τα λεφτά το θέμα; Τα λεφτά ως αγάπη καταργούνται όταν η ξανθιά γίνει πορνοστάρ.
- Άρα, αν δεν είναι αυτό, τότε τί είναι;
- Αναρωτιέμαι. Υπήρχε κάποιου είδους ηθική που μου διέφευγε μέχρι τώρα; Δεν είναι τα λεφτά, τελικά. Είναι η εξουσία που μεταφράζεται σε λεφτά. Είναι εξουσιολάγνα-θέλει να σύρει το καράβι. Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου.
- Για να μη λέμε πού καταλήγει πάντα η συζήτηση.
- Στο ΠΑΣΟΚ.
{σε αυτό το σημείο η ηχογράφηση είναι κατεστραμμένη}
- Ποιά είναι η άποψή σου για την Χρυσομαλλούσα;
- Αρχικά, νομίζω ότι η Χρυσομαλλούσα είναι ξανθιά γιατί είναι μικρή. Επίσης, απενοχοποιείται γιατί κάνει μια μαλακία που θα μπορούσε να την κάνει μόνο μια ξανθιά και τη γλυτώνει, όπως μόνο μια ξανθιά θα τη γλύτωνε.
- Γιατί είναι και μικρή, είναι και ξανθιά.
- Πήγε να παίξει στο κρεββατάκι του μπαμπά Αρκούδου...Πού πας;! Τί σου λέει, λοιπόν, η Χρυσομαλλούσα; Ότι οι ξανθιές δεν έχουν σεβασμό για το σπίτι και ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τον καθένα. Είναι ασέβαστη, σαν ξανθιά.
- Ποιό θα μπορούσε να είναι το μέλλον μιας Χρυσομαλλούσας; Πώς θα μπορούσαμε να τη δούμε μεθαύριο;
- Υποτίθεται ότι η Χρυσομαλλούσα έλυσε το μεγάλο της πρόβλημα που ήταν η περιέργεια. Πίπες. Το πρόβλημα με την Χρυσομαλλούσα δεν ήταν η περιέργεια. Ήταν το κλασσικό πρόβλημα που έχουν όλες οι ξανθιές: Ήταν μια μαλάκω και μισή. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, σύμφωνα με το μύθο, η Χρυσομαλλούσα έγινε από ένα αξιαγάπητο κοριτσάκι, που ήτανε, σε ένα υπάκουο αξιαγάπητο κοριτσάκι και, φυσική ξανθιά ούσα, φαντάζομαι ότι θα σκούραινε με τα χρόνια.
- Άρα ήθελε τον Ψ της.
- Αν μη, τί άλλο, η Χρυσομαλλούσα επέζησε από ένα τραύμα. Τραυματίστηκε στην επαφή της με τις αρκούδες. Τρόμαξε.
- Ναι.
- Μήπως, τελικά, αυτή είναι η θεραπεία του ξανθού;
- Το τραύμα; Οι αρκούδες; Τα bears;
- Σκέψου το.
- Θέτουμε κοινωνικό προβληματισμό αυτή τη στιγμή;
- Άντρας επικίνδυνος, τελείως εκτός πεδίου σου και όταν είναι μικρή, που τη γλυτώνεις γιατί αρχικά δε θα σε έτρωγε. Αλλά παίρνεις και τρομάρα για να δεις ποιές θα ήταν αργότερα οι συνέπειες.
- Αν έχουμε μια φυσική ξανθιά η οποία στο λύκειο-και με το backround της Χρυσομαλλούσας-έχει γίνει καστανή και εξακολουθεί να θέλει τον αρκούδο της...
- Προσδιόρισε τον αρκούδο.
- Ξέρω πολλές ξανθιές που θέλουνε ένα "αρκούδι", στο φυζίκ αρχικά-το ξέρω, έχω πάει με τους γκόμενούς τους.
- Μήπως η φυσική ξανθιά που σκούρηνε τραυματισμένη από τις αρκούδες, που έχει φάει απόρριψη από την αρκούδα, αναγνωρίζει την αρκούδα σαν δύναμη, θέλει την προστασία της και όχι άλλη απόρριψη; Μήπως έχουμε μια μετατροπή;
- Βοήθησέ με.
- Στη φάση "αγαπάω τις πληγές μου, αγαπάω το τραύμα μου" και, τραυματισμένη ούσα από τις αρκούδες, τις έγω μπροστά μου συνέχεια.
- Το οποίο είναι διεστραμμένο.
- Κάνεις μια ειρήνη με τον εαυτό σου, όμως.
- Ναι, ισχύει. Άρα το θέμα φυσική ξανθιά/αρκούδος είναι λυμένο. Ποιά είναι η σχέση της φυσικής ξανθιάς με την αρκούδα, την αντίστοιχη αξύριστη γυναίκα; Τη θεία μου τη Φούλη, ας πούμε...
- Δεν καταλαβαίνω που προβληματιζόμαστε τώρα, στη διαφορά τους ή στη γέφυρά τους;
- Βλέπουμε όλα τα πεδιά. Ας πούμε, το αρκουδάκι είναι χαριτωμένο αλλά η μαμά αρκούδα παίζει ρόλο σε αυτή την ιστορία.
- Το αρκουδάκι είναι ο ρηγμένος. Είναι αυτός που τον καταστρέφει. Παίρνει το καρεκλάκι του, το κρεββατάκι του. Είναι ένα toy boy...Τί χρώμα είναι η γούνα της μαμάς αρκούδας;
- Μήπως είναι και αυτή μια φυσική ξανθιά που έγινε καστανή;
- Πολική;
- Ντεκαπάζ;
- ...
- Τί χρώμα είναι όλες οι αρκούδες; Λέει ότι είναι καφέ αρκούδες ή το φανταζόμαστε;
- Λέει ότι είναι ευρωπαϊκή αρκούδα του δάσους. Καφέ θα είναι.
- Λέει ότι είναι τρεις ευρωπαϊκές αρκούδες του δάσους;
- Όχι, αλλά είναι ευρωπαϊκό παραμύθι και χρεωμένο την εποχή που υπήρχαν δάση.
- Άρα, η μαμά αρκούδα έχει πιθανότητες να είναι φυσική ξανθιά. Κατάλαβες;
- Όλα τα καταλαβαίνω. Κάνω πως δεν καταλαβαίνω, τρέμω μην φύγεις και σωπαίνω.
- Βλέπω τρομακτικές αντιστοιχίες της μαμάς αρκούδας με την αντίστοιχη βαμμένη ξανθιά.
- Μήπως η Χρυσομαλλούσα δεν είναι φυσική ξανθιά; Μήπως η Χρυσομαλλούσα είναι ένα σύμβολο που θα έπρεπε να μας πετάξει αλλού; Γιατί δεν μας λέει το ονομά της και μας την λέει με το χρώμα των μαλλιών της; Γιατί είναι αυτό το κυρίαρχο χαρακτηριστικό και δεν τη λένε Ευγενικούλα, φερειπείν, ή Αξιαγαπητούλα;
- Ή Αδιακριτούλα. Ποιά είναι τα σενάρια;
- Λοιπόν. Η Χρυσομαλλούσα είναι βαμμένη.
- Εκεί το πήγαινα και εγώ.
- Είναι έφηβη. Ο μπαμπάς αρκούδος είναι φίλος του πατέρα της και η μαμά αρκούδα είναι φίλη της μαμάς της. Το σπίτι τους είναι ανοιχτό γιατί πάντοτε ήταν ανοιχτό για τη Χρυσομαλλούσα. Και αυτή πάει να τους το χαλάσει το σπίτι τους.
- Ανακατώστρα.
- Ανακατώστρα. Δε θέλει όμως τις συνέπειες. Τρομάζει με το ενδεχόμενο να υπάρχουν συνέπειες. Σκέφτομαι. Τρώει από το φαγάκι τους, κάθεται στο καθιστικό τους και μετά καταλήγει στην κρεββατοκάμαρα, όπου δοκιμάζει όλα τα κρεββάτια αλλά καταλήγει στο μικρό. Δεν κοιμάται στο κρεββάτι του μπαμπά αρκούδου, κοιμάται στου μικρού. Γιατί τρομοκρατείται, λοιπόν, τόσο πολύ από τις συνέπειες; Τί μας αποκρύπτει ο μύθος; Θα πω πως ο μύθος, όπως ακριβώς μεταλλάχθηκε και οι αρκούδες δεν φάγανε τη Χρυσομαλλούσα όπως ακριβώς άρχισε η ιστορία, θα ψηφίσω ότι δεν κοιμήθηκε στο μικρό κρεββατάκι.
- Πού κοιμήθηκε, λοιπόν;
- Θα ψηφίσω ότι κοιμήθηκε στο μεγάλο.
- Και μας είπαν ψέμματα.
- Μας είπαν ψέμματα.
